gold uhr damen W 1999 r. Komisja Europejska opracowała program Safer Internet Action Plan (Plan Działania w zakresie Bezpiecznego Internetu), który jest odpowiedzią na przestępczość teleinformatyczną. Często ofiarami przestępczości stają się dzieci, bądź tez za pośrednictwem dzieci, nieświadomi zagrożeń ich rodzice.

Cyberprzemoc - to prześladowanie z wykorzystaniem Internetu i Tel. komórkowego (sms, mms, e-mail, blog, www, fora dyskusyjne, czat). Dzieci narażone są na wulgarne wyzwiska, poniżanie, zastraszanie, szantaż, publikacje fotografii, a nawet zamieszanie
i rozpowszechnianie kompromitujących filmów w Internecie, czy przy użyciu telefonu (kradzież tożsamości). Prześladowane dziecko odczuwa strach i wstyd z tytułu szykan
i dyskredytacji; szuka pomocy u rówieśników, rzadko u opiekunów, czy rodziców. Cyberprzemoc może pozostać tylko w Internecie, jeżeli napastnik  i ofiara się nie znają, może również przenieść się do świata realnego, co stanowi większe zagrożenie, gdyż napastnik ma większą wiedzę o charakterze, wyglądzie, zachowaniach ofiary.

Wyjaśnij dziecku, że :
• W Internecie nikt nie jest anonimowy i bezkarny
• To, czego doświadcza, to przemoc, a przemoc jest karalna
• Policja zidentyfikuje sprawcę za pomocą IP komputera
• Formą obrony jest nieodpowiadanie na słowne zaczepki, napastnik się znudzi brakiem reakcji
• Zabezpiecz komputer dziecka przy użyciu programów filtrujących typu „Cyberniania”, można je pobrać z Internetu nieodpłatnie
• Zabroń dziecku otwierania wiadomości od nieznajomych
• Zarchiwizuj e-maile, wiadomości z telefonu komórkowego zawierające realne  groźby, jako materiał dowodowy dla Policji
• Nie dopuść do spotkania dziecka z napastnikiem
• Zabroń dziecku podawania jakichkolwiek danych osobowych (np. szkoła do której uczęszcza, adres itp.)

Pedofilia, prostytucja, sekty- często pedofile, lub osoby namawiające do prostytucji, czy przyłączenia się sekt, poszukując ofiar,  korzystają z tzw. czat room-ów, przestrzeni wirtualnych, gdzie użytkownicy komunikują się w tym samym czasie, wykorzystując Internet, kamerę internetową, mikrofon. Pedofile podszywają się pod rówieśnika dziecka, zaprzyjaźniają się z nim, nawiązują kontakt prze tel. komórkowy, e-mail i dążą do spotkania w realu. Koncentrują się na dzieciach, które są wpływowe, mają problemy w kontaktach
z rówieśnikami w szkole, są osamotnione, skryte, izolowane przez środowisko. Z czasem pedofil ujawnia, że jest osobą dorosłą, jeżeli dziecko się przestraszy, kontakt zamiera, jeżeli nie (dotyczy to dzieci, które nie mają dobrych relacji w rodzinie), dochodzi do spotkania. Pedofile często instruują dzieci jak wykasowywać historię kontaktów na czatach, namawiają do przesyłania zdjęć, czy filmów.

Wyjaśnij dziecku, że
• Nigdy nie ma pewności, z kim zawiera znajomość, nawet, jeżeli przyjaźń internetowa trwa długo
• Może korzystać z Czatu tylko, gdy rodzice są w domu
• Jeżeli rozmówca prosi dziecko o podanie jakichkolwiek danych, lub wysłanie foto, dziecko musi najpierw Was zapytać, czy może to zrobić
• Może korzystać tylko z Czatów dla dzieci i zaakceptowanych przez rodzica i tylko w określonych godzinach ustalonych wspólnie z rodzicem, gdy ten jest w domu

Phishing – to oszustwo polegające na wykradzeniu od ofiary poufnej informacji, czy hasła do karty kredytowej przez udawanie osoby godnej zaufania np. pracownika banku, której te informacje są pilnie potrzebne. Gdy ofiara poda hasło np. „w celu zweryfikowania danych”, przestępca ma dostęp do konta. Celem przestępców są banki internetowe, aukcje internetowe, sklepy internetowe. Oszust w treści e-maila wysyła spam (link) do wielu osób, kierując je na daną stronę internetową np. z informacją o rzekomym dezaktywowaniu konta i konieczności ponownego reaktywowania. Strona przechwytująca informacje jest łudząco podobna do prawdziwej strony np. banku. Reagując na spam, narażeni jesteśmy na kradzież. Dzieci często znają dane poufne rodziców, dlatego często stają się nieświadomymi ofiarami oszustów.

Wyjaśnij dziecku, że:
• Należy ignorować spam (wiadomości z linkiem do jakiejś strony, z prośbą o zalogowanie się na tej stronie)
• Banki i instytucje nigdy nie wysyłają e-maili z prośbą o ujawnienie jakichkolwiek danych (hasła, loginu, nr karty płatniczej)
• Nie wolno otwierać hiperłączy z otrzymanego e-maila, strona www może być tylko podobna do rzeczywistej
• Nie wolno przesyłać e-mailem żadnych danych osobistych i poufnych
• Banki i instytucje stosują protokół HTTPS, w sytuacjach, gdzie należy się zalogować. Jeżeli strona www nie zwiera protokołu, należy to zgłosić instytucji
• Należy korzystać z nowych przeglądarek, które zwierają zabezpieczenia przed phishing-iem

O czym mały Internauta wiedzieć powinien
1. Nie podaję imienia, nazwiska, adresu, szkoły, imion, nazwisk, miejsca pracy rodziców i bliskich osób żadnym osobom poznanym przez Internet
2. Wiem, że w Internecie nikt nie jest anonimowy i bezkarny
3. Wiem, że przestępstwa popełnione przy użyciu Internetu sa karalne, a przestępców ściga Policja
4. Wiem, że nie wszyscy, których poznaję przez Internet, mogą mieć dobre intencje, dlatego o zawieranych znajomościach informuję rodziców i pytam ich o radę
5. Wiem, że niektórzy w Internecie udają kogoś kim nie są, podszywają się pod inne postacie, dlatego nikomu nie ufam
6. Wiem, że nie wszystkie informacje, które znajduję w Internecie są prawdziwe, dlatego proszę rodziców o radę
7. Jeżeli ktoś wysyła mi zdjęcie lub e-mail z wulgarnymi, obraźliwymi treściami mówię o tym rodzicom, a na jego zaczepki nie odpowiadam
8. Jeżeli ktoś poznany przez Internet prosi mnie o wysłanie zdjęcia mojego, mojej rodziny, czy zwierzątka, to zapytam rodziców, czy mogę, bo on może mieć złe intencje
9. Nie robię zakupów przez Internet bez wiedzy i zgody rodziców
10. Nie wdaję się w kłótnie słowne przez Internet, nie odpowiadam na zaczepki, wulgarne wyzwiska, informuję o zdarzeniu rodziców
11. Gdy w Internecie znajdę coś, co mi się nie podoba, czego nie lubię, co jest wulgarne, złe, klikam „wstecz” lub wyłączam komputer. Informuję o zdarzeniu rodziców, którzy mogą złą stronę zgłosić na Policję
12. W Internecie używam poprawnej polszczyzny, dbam o ortografię, znaki przestankowe, nie nadużywam dużych liter i nie nadużywam „buziek”, absolutnie nie używam wulgarnych, brzydkich słów.
13. Uczę moich rodziców sprawniejszej obsługi komputera, nowych programów, których jeszcze nie znają, pokazuję im ciekawostki, które znalazłem w Internecie